Yemen'de ortaya çıkan yalancı peygamber Esvedü'l-Ans'ı, o bölgede oturan müslüman salihlerden Ebû Müslim Havlânî' yi yanına çağırttı. Ona kendisini peygamber olarak kabul ettirmek istiyordu. Yanına gelince,
'Benim peygamber olduğuma şahitlik edermisin?' diye sordu, Ebû Müslim Havlânî (rah),
'duymuyorum kulağım sağır!' diye cevap verdi.Esved,
'Muhammedi'in Peygamber olduğuna şahitlik edemisin?' diye sordu, Ebû Müslim Havlânî (rah),
'Evet şahitlik ederim' dedi. Esved tekrar,
' Benim peygamber olduğuma şahitlik edermisin?' diye sordu, Ebû Müslim Havlânî (rah) tekrar,
'duymuyorum kulağım sağır!' diye cevap verdi. Esved,
'Muhammed'in Peygamber olduğunua şahitlik edermisin!' diye sordu, Ebû Müslim Havlânî (rah)
'Evet şahitlik ederim' dedi.Esved, sorusunu tekrar tekrar sordu, Ebû Müslim Havlânî (rah) aynı şekilde cevap verdi. Esved kızdı, onu cezalandırmak istedi. Büyük bir ateş yaktırdı. Ateş iyice alevlenince, Ebû Müslim Havlânî (rah) ateşe atıldı. Ateş ona hiçbir zarar vermedi. Ateşin içinde namaz kılmaya başladı. Ateş 'ın dostı Hz.İbrahim'i (a.s) yakmadığı gibi, bu hak aşığınıda yakmamıştı.Esved hayret etti,korktu.Etrafındakiler Esved'e,
'Bu adamı buralardan uzaklaştır, yoksa size tabi olanların aklını çeler,yanınızda kimse kalmaz'dediler.
Onun bu cesaret ve kerameti etrafa yayıldı.Olay Medine-i Münevvere'ye kadar ulaştı.Esved, EbÛ Müslim'in Yemen'i terk etmesini emretti.O da kalktı Medine'ye geldi.'Alemlere rahmet Hz.Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) vefat etmiş, yerine Hz. Ebû Bekir Sıddık (r.a.) halife olmuştu.
Ebû Müslim Havlânî (rah),bineğini mescidin dışına bağlayıp mescide girdi. Bir direğin arkasına durup namaz kılmaya başladı.O namaz kılarken Hz. Ömer (r.a.) kendisini gördü. Onun Medine dışından biri olduğunu anladı. Yanında durdu.Namazını bitirince,ona,
'Kardeş sen nerdensin?' diye sordu. O'da,
'Yemen'denim' dedi.Hz Ömer
'şu yalancı peygamberin ateşe attığı fakat ateşin yakmadığı mümin kardeşimiz ne yapıyor?' diye sordu, Ebu Müslim de,
'O adam benim' dedi. Hz Ömer heyecanla,
' adına soruyorum, o gerçekten sen misin?' diye sordu. Ebu Müslim,
' şahit benim' dedi.Hz Ömer hemen Ebû Müslim'in boynuna sarılıp alnından öptü, ağladı. Sonra onu alıp Hz. Ebû Bekir' in (r.a) yanına götürdü, huzuruna oturttu. Onu tanıttı. Başından geçeni anlattı ve,
''A hamd olsun, bu Ümmet-i Muhammed'in içinde, Hz. İbrahim gibi kendisini ateşin yakmadığı kimseyi, ölmeden önce bana gösterdi' diye şükretti.